Anachrony

Anachrony przykuwa uwagę oryginalną tematyką oraz przepięknym wykonaniem. Mechanizmy gry są spójne z fabułą. Mam wrażenie, że wszystko co robię w Anachrony “ma sens”. Jest bardzo ciasna walka o surowce i kluczowe miejsce w stolicy. Jest budowanie silniczka poprzez prywatne budynki. Jest poczucie, że każdy ruch ma znaczenie. A czego nie ma? Wolnego miejsca na stole! I to już przy samej grze podstawowej, bez modułów dodatkowych. To naprawdę nie są żarty – jeżeli macie małe, lub średnio stoły – możecie się nie pomieścić z Anachrony. Gra ma mnóstwo elementów, więc trzeba pamiętać, że rozkładanie i składanie zajmie kilka dobrych minut. Z drugiej strony należą się pochwały wydawnictwu, że nie sprzedaje powietrza w pudełku. Stosunek cena/jakość w tym wypadku jest rewelacyjny. W dzisiejszych czasach niejeden wydawca pomyślałby o osobnym sprzedawaniu modułów, jako dodatków. Na szczęscie nie MINDCLASH GAMES. Regrywalność Anachrony jest na KOSMICZNYM poziomie.

Dodatek Exosuit Commander Pack – czy warto? Moim zdaniem tak. Duże, solidnej jakości figurki sprawiają, że obcowanie z grą jest po prostu przyjemniejsze i sprawniejsze. Wsuwanie pracowników w egzoszkielety ma tematyczny sens i pięknie prezentuje się na planszy. Jakby tego było mało – otrzymujemy kolejne moduły dodatkowe, które możemy mieszać dowolnie z grą podstawową. Żaden ze współgraczy po jednej partii z figurkami nie wyobrażał sobie powrotu do żetonów. Ale należy zaznaczyć, że gra podstawowa bez figurek broni się w 100%. Anachrony to świetny tytuł o zarządzaniu zasobami z oryginalną tematyką. Grutalacje dla ALBI POLSKA za decyzję wydania tej gry w naszym kraju.

A gdybym tak mógł pożyczyć sobie gry od przyszłego mnie? To by było coś…

Niestety nasz obecny poziom zaawansowania technologicznego nie daje nam takiej możliwości, ale na pewno istnieje ona w grze Anachrony. Grze, która już przy pierwszej rozgrywce zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie, a o której istnieniu praktycznie nie miałem wcześniej pojęcia.

Gra prezentuje się bardzo dobrze, zwłaszcza jeśli dokupimy do niej dodatek z plastikowymi kombinezonami, w które włożymy naszych pracowników. Bez nich jest w porządku, jednakże nie wygląda to już tak efektownie i brakuje tego poczucia, że oto wysyłamy naszego dzielnego inżyniera do wyniszczonego i skażonego świata w celu wykopania nam niezbędnych do budowy surowców. Sama mechanika gry funkcjonuje bez najmniejszego zarzutu. Liczne możliwości ruchów, które mamy w danej chwili, w następnej turze mogą za sprawą innych graczy być już niedostępne. Powoduje to, że każdy ruch będzie niesamowicie ważny dla przyszłości naszej rasy, a co za tym idzie czeka nas dużo kombinowania. Zdecydowanie jest tutaj ciasno, a gra raczej nie wybacza większych błędów.

Do gustu bardzo przypadł mi mechanizm „pożyczania” z przyszłości zasobów, czy pracowników i związane z tym konsekwencje w postaci ryzyka powstania anomalii w czasoprzestrzeni. Pobrane w ten sposób dobra należy zwrócić, żeby nie narazić się na ujemne punkty, a co za tym wszystkim idzie – czeka nas jeszcze więcej kombinowania.

Jedynym zgrzytem w moim odczuciu jest moduł z asymetrycznymi planszami graczy, gdzie wydaje mi się, że nie są one odpowiednio zbalansowane. Może to powodować, że jednemu graczowi będzie się grało łatwiej niż pozostałym. Możliwe również, że po prostu inne rasy są trudniejsze w opanowaniu na stronie zaawansowanej i to w tym leży problem, a nie w zachwianym balansie gry. W każdym razie, Anachrony bardzo polecam, jednakże moim zdaniem jest to tytuł dla graczy z pewnym doświadczeniem i raczej nie jest wskazana próba wciągnięcia w nią początkujących graczy.